ซื้อของเข้าบ้านเองคนเดียวครั้งแรก

วันนี้เพิ่งได้รู้ว่าการซื้อของเข้าบ้านเองมันช่างลำบากมาก

โดยเฉพาะกับ ..... คนสายตาสั้น .....

แม่สั่งให้ซื้อนู่นนี่นั่นเต็มไปหมด

ด้วยการที่คิดว่า ไปซื้อของที่ซุปเปอร์มาเก็ต จะไปเอาอะไรมาก

ไปชิลล์เต็มที่ เสื้อยืดตัวยาวกับเลกกิ้ง

โทรศัพท์ .... ไม่ได้หยิบ

แว่นตา .... ไม่ได้หยิบ

คอนแทคเลนส์ .... ไม่ได้ใส่

โอ่ยยยย ย

ความยุ่งยากเริ่มต้นขึ้นแล้ว

แค่ก้าวเข้าไปในโซนขายพวกเครื่องปรุงรสก็มึน

มองเห็นทุกอย่างเบลอไปหมด

แอบทำเรื่องหน้าอาย เรื่องมีอยู่ว่า

เดินวนโซนขายเครื่องปรุงรสอยู่นานมาก เนื่องจาก...

หาซอสปรุงรสยี่ห้อ "ภูเขาทอง" ไม่เจอ

ไม่ใช่ว่าไม่เคยเห็นนะ แต่จดจำได้แต่ว่ามันเป็นซอสปรุงรส ฝาสีเขียวๆ

พอไปถึงโซนนั้น โอ้ววววว แม่เจ้า

ฝาสีเขียวตรึมเลย!!!!!!!!

หายี่ห้อนั้นไม่เจอจริงๆ

เจอพี่พนักงานเดินผ่านมา ตาเป็นประกายทันที

me // พี่คะ ขอโทษนะคะ ซอสปรุงรสยี่ห้อ "ภูเขาทอง" นี่มันอยู่ตรงไหนหรอคะ

พนักงาน //(เอื้อมมือผ่านหัวไปหยิบซอสปรุงรสมาให้ แล้วเดินจากไป)

เอ่อะ.... หนูมองไม่เห็นจริงๆนะคะพี่

แล้วก็ซื้อของต่อจนครบ กลับบ้านแบบข้าวของพะรุงพะรังเต็มมือ

หมดแรงน้ำข้าวต้ม แต่มีแรงอัพบล็อก